25 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών

Μην κάνεις πως δεν σε αφορά, επειδή τάχα, κρατάς το εγχειρίδιο της ανεξάρτητης και δυναμικής γυναίκας.

Υπήρξε βία, γυναίκα.

Υπήρξε βία λεκτική, ψυχολογική, ρατσιστική, σεξουαλική, οικονομική, σωματική, συναισθηματική ή/και αναιρετική…

Υπήρξες η κόρη και εκείνος ο πατέρας σου.

Υπήρξες το κορίτσι και εκείνος ο νταής συμμαθητής σου.

Υπήρξες η χοντρή και εκείνος ο ωραίος της τάξης.

Υπήρξες η μετανάστρια και εκείνος ο ντόπιος.

Υπήρξες η υπάλληλος και εκείνος το αφεντικό σου.

Υπήρξες η οδηγός και εκείνος ο άγνωστος οδηγός δίπλα σου στο φανάρι.

Υπήρξες η αδερφούλα και αυτός ο μεγάλος αδελφός.

Υπήρξες η κοπέλα του και εκείνος ο μεγάλος σου έρωτας.

Υπήρξες η μητέρα των παιδιών του και εκείνος ο άντρας που αγάπησες…

 

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όρισε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών και πίστεψε με, σε αφορά.

Όλους μας αφορά.

Κοίτα γύρω σου.
Μία στις τρεις γυναίκες, λένε τα στοιχεία του ΟΗΕ, υπήρξε θύμα βίας.
Άρα τώρα την κοιτάς.

 

Και όχι κορίτσι μου, αυτή η βία δεν θα σε εξαιρέσει λόγω κοινωνικής ή ακαδημαϊκής μόρφωσης, λόγω θρησκείας, οικονομικής κατάστασης, καταγωγής.

Βία χωρίς κατηγορία και σύνορα.

 

Μίλα – Σενάριο 1

Μεγάλωσα με αυταρχικό πατέρα , που πάντα τα “έριχνε” πάνω μου (φωνές, σφαλιάρες, τιμωρίες, απαγορεύσεις) γιατί εγώ είμαι κορίτσι και έπρεπε να είμαι σοβαρή, ενώ ο αδερφός μου είναι άντρας και οκ, δικαιολογείται. Ακόμα κι όταν καμιά φορά με βαράει, έλα μωρέ, έτσι κάνουν οι μεγάλοι αδερφοί…

Δεν μίλησα.

Στο σχολείο με χτυπούσε ο Τάκης, ο κακός ο μαθητής, γιατί τα κορίτσια πρέπει να “τις τρώνε”. Μόνο που με βαράει και ο Αλέξης ο κούκλος (ερωτευμένη μαζί του σε όλο το δημοτικό), επειδή ήμουν χοντρούλα και από άλλη χώρα…

Δεν μίλησα.

Αλλά δεν μασάω εγώ. Σπούδασα, μεγάλωσα. έγινα θεάρα και μικροβιολόγος.

Καλά τα λεφτά στο μικροβιολογικό, γι’αυτό και το έκανα γαργάρα, όταν το γλοιώδες αφεντικό μου, μου την έπεφτε κάθε τρεις και λίγο. Ήξερε ότι αγαπούσα την δουλειά μου και ότι πάντα θα έκανα την χαζή ξανθιά, χαμογελώντας σε κάθε τι προσβλητικό του υπονοούμενο ή χειρονομία…

Δεν μίλησα.

Φυσικά προσέλαβε την Μαιρούλα, που ενέδωσε στα καλέσματα του κι ας ήταν άχρηστη στη δουλειά και εγώ απολύθηκα…

Ευτυχώς που υπήρχε ο Κώστας στη ζωή μου, τότε… Ένας μεγάλος έρωτας ενός και κάτι χρόνου, που με λάτρευε και με στήριξε απόλυτα οικονομικά.

Μέχρι που, χωρίς να το καταλάβω, αυτός αποφάσιζε τι θα φορέσω, που θα πάω, τι θα φάω, με ποιους θα βγούμε, που θα πάμε, γιατί… αυτός πληρώνει!
Είναι ο προστάτης μου έλεγε…
Αυτός ξέρει καλύτερα για μένα, μου έλεγε…

Δεν μίλησα.

Of course κάποια στιγμή χωρίσαμε…

Αλλά μετά υπήρξε ο Πέτρος. Ουσιαστική αγάπη που κατέληξε σε γάμο και δύο παιδάκια που λατρεύω.

Μετά από 8 χρόνια γάμου, τον έπιασα με την γραμματέα του…

Μεγάλη φασαρία. Τα έσπασα όλα.

Μέχρι που η κρίση ειλικρίνειας του με εξόργισε ακόμα πιο πολύ: Δεν είμαι πια νέα, όμορφη, αδύνατη, θελκτική, βρωμάω κρεμμύδι και φρουτόκρεμα…

Τι ήθελα να εξοργιστώ;

Το αποτέλεσμα ήταν ξύλο. Μώλωπες. Πόνος. Σημάδια. Και όλα μπροστά στα παιδιά.

Και του είπα “Θα φύγω”… Και μου είπε “Που θα πας ρε; Εμένα μόνο έχεις. Γραμμένη σε έχουν όλοι. Ο πατέρας σου, ο αδερφός σου, όλοι. Είσαι άνεργη και εγώ σε ταΐζω. Γιατί μόνο εγώ σ’αγαπάω. Και για μια βλακεία μου, θες να φύγεις. Άντρας είμαι ρε και παρασύρθηκα με την άλλη, τι να έκανα; Έπρεπε να  καταλάβεις! Και τώρα κοίτα τι με ανάγκασες να σου κάνω! Τι νομίζεις; Από αγάπη έγινε όλο αυτό! Για να μην σε χάσω! Για να μην μου φύγεις! Εσύ με ανάγκασες!”

Πνίγηκα. Πήρα το αμάξι για μια βόλτα.

Είμαι στο φανάρι. Ξεχνιέμαι και δεν βλέπω το πράσινο. Ακούω κόρνα και φωνές: Άσε το τιμόνι και πήγαινε να πλύνεις κανένα πιάτο!

Δεν μίλησα.

Σκέφτηκα, ότι όντως ο νεροχύτης είναι γεμάτος άπλυτα. Γυρνάω σπίτι. Πλένω τα πιάτα. Ξαπλώνω δίπλα στον Πέτρο που ροχαλίζει, μυρίζει γυναικείο άρωμα και εμένα με πονάνε οι μελανιές μου. Έτσι πρέπει, σκέφτηκα. Για τα πιάτα, για τα παιδιά, για το τι θα πει ο κόσμος, γιατί μόνο τον Πέτρο έχω και μόνο αυτός μ’ αγαπάει…

Δεν μίλησα.

 

 

Μίλα-Σενάριο 2

Είμαι 30. Μεγάλωσα Περιστέρι σε μια 80’s πολυκατοικία, με ιδιόκτητα κυρίως διαμερίσματα, ξέρετε…

Δίπλα μου έμενε η καλύτερη μου φίλη και συμμαθήτρια, η Ντίνα. Ο πατέρας της ήταν νευρικός, πολύ νευρικός.

Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που με έδιωξε, γιατί κάναμε φασαρία που παίζαμε με τις κούκλες, την χαστούκισε και αυτή ούρλιαζε στο κλάμα.

Μην μιλάς!

…μου είπε η μάνα μου, όταν πήγα να της πω τι έγινε και κατάλαβα ότι για κάποιο λόγο, ποτέ δεν πρέπει να μιλήσω για τον πατέρα της Ντίνας, ποτέ δεν πρέπει να μπλεχτώ σε ξένα οικογενειακά.

Η Ντίνα μεγάλωσε με τσακωμούς. Κάθε μέρα ακούγαμε φωνές και σφαλιάρες, από τον φωταγωγό, αλλά shhh…

Δεν μίλησα.

Η Ντίνα έφηβη, αργούσε 5 λεπτά και για τον πατέρα της, ήταν π….., τσ….. και ξέ….!
Όλη η πολυκατοικία άκουγε. Αλλά που να μπλέξεις με την βρωμο-οικογένεια. Shhh…

Δεν μίλησα.

Η μητέρα της Ντίνας αποφάσισε να χωρίσει. Πρώτη φορά βλέπω έφηβη, ευτυχισμένη που χωρίζουν οι γονείς της. Ο πατέρας της δεν δέχτηκε τον χωρισμό… Τρεις ή και τέσσερις φορές, πήγε σπίτι ως παρατημένος και μεθυσμένος και χτύπαγε την μαμά της. Η Ντίνα ούρλιαζε. Η πολυκατοικία άκουγε, αλλά σιγά μην μπλέξει κανείς, με αστυνομίες και να έχουν αλλά ντράβαλα!

Δεν μίλησα.

Η μάνα της, 40 χρονών, νέα γυναίκα, έμεινε χωρίς δόντια από το ξύλο. Η πολυκατοικία μιλούσε στα ψου-ψου-ψου, με κουτσομπολιά για αστυνομίες και μηνύσεις από την μητέρα της Ντίνας.

Δεν μίλησα.

Μια μέρα είδα την Ντίνα στην είσοδο. Την ρωτάω τι κάνει και μου λέει καλά, εσύ κτλ.

Κοιτάω τα μάτια της και μου λένε: «Στέκομαι στα πόδια μου γιατί παίρνω αντικαταθλιπτικά. Το ίδιο και η μάνα μου. Ο πατέρας μου συνεχίζει τα ίδια και το ξέρετε όλοι και κάνετε τους ανήξερους. Δεν ξέρω αν πρέπει να θυμώσω μαζί σας ή να σας ευχαριστήσω που δεν με λυπάστε. Εγώ νιώθω τύψεις που τον έβλεπα να χτυπάει την μητέρα μου και δεν μπόρεσα να τον σταματήσω, έχω ενοχές γιατί αραιά και που, εύχομαι να μην υπήρχε καν ο πατέρας μου και νιώθω ντροπή γιατί όλοι ξέρετε τι συμβαίνει κι ας μην το συζητάτε. Εσύ νιώθεις τύψεις ή ντροπή για όλα αυτά;” …μου είπαν τα μάτια της.

Δεν μίλησα.
Κατάπια και τις τύψεις μου και την ντροπή μου.
Φταίω.

Προηγούμενο άρθροΕβδομαδιαίες Ερωτικές Προβλέψεις Ζωδίων 23 έως 29 Νοεμβρίου 2020
Επόμενο άρθροΕρωτικές προβλέψεις Δεκεμβρίου 2020 για τον Κριό!
Η Ανδριάννα Σαρρή είναι μία νέα παρουσία στο χώρο της Αστρολογίας και του Oroskopos.gr, σε πολύ σύντομο όμως χρονικό διάστημα έχει καταφέρει να έχει το κοινό της, το οποίο την διαβάζει, ενημερώνεται και αναζητά τις προβλέψεις της! Σίγουρα και εσύ από την πλευρά σου, μιλώντας μαζί της ή διαβάζοντας τα άρθρα προβλέψεών της, θα την εμπιστευτείς και θα διακρίνεις τις γνώσεις και το ταλέντο της! Η γλυκιά μας Ταυρίνα, εκτός από τις εξαίρετες αστρολογικές της γνώσεις, εξειδικεύεται και στην ανάλυση των Καρτών Ταρώ Lenormand! Αλλά ας μάθουμε περισσότερα για την ίδια ... Η πρώτη της επαφή με τον χώρο των προβλέψεων ξεκίνησε περίπου στα 17 της χρόνια, όταν ένας πολύ γνωστός αστρολόγος, της ανέλυσε τον αστρολογικό της χάρτη. Την εξέπληξαν όλες οι πληροφορίες που τις έδωσε για σημαντικά συμβάντα της ζωής της αλλά και για την προσωπικότητά της . Τότε ήταν που κατανόησε ότι η Αστρολογία δεν είναι μόνο να γνωρίζουμε το ζώδιο μας και τα χαρακτηριστικά μας, αλλά αποτελεί πραγματικά ένα κλειδί στα χέρια μας το οποίο μας βοηθά να κατανοήσουμε όλη την ύπαρξη και την εξέλιξη μας .... Μετά από αυτή την «κομβική συνάντηση» η Ανδριάννα ξεκίνησε να μελετά αστρολογία αλλά και τις κάρτες ταρώ Lenormand οι οποίες στηρίζονται πάνω στις αρχές της αστρολογίας! Μέσα σε μία 3ετία και κατόπιν μαθημάτων και σεμιναρίων, ήταν πλέον έτοιμη να διαβάζει πλήρως έναν αστρολογικό χάρτη, μία συναστρία αλλά και να μπορεί με τις αστρολογικές τεχνικές να προβλέπει το μέλλον! Η μελέτη της για την αστρολογία και τις κάρτες Lenormand συνέχιζε, η ίδια όμως αργούσε – σαν γνήσια Ταυρίνα που είναι- να πάρει την απόφαση να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χώρο των προβλέψεων. Ο Δίας και ο Ουρανός όμως, είχαν άλλα σχέδια για αυτήν ... Έτσι λοιπόν όταν άγγιξαν θετικά τις μοίρες του ωροσκοπίου της, τότε της δόθηκε απρόσμενα η ευκαιρία και η ώθηση να ακολουθήσει και ως επάγγελμα αυτό που τόσο πολύ αγαπά!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.